Suçluluk Duygusu ve Boşanma Sonrası Adaptasyon
Ebeveynleri boşanmış çocuklar kendilerini bu durumdan sorumlu tutarlar ve suçluluk duygusu geliştirebilirler. ‘’Boşanma sonrası adaptasyon’’ evresinde ailesi boşanmış çocukların kendilerine sordukları neden ve nasıl sorularıdır.
Burada ebeveynlerin yapması beklenen davranış; gerçekleşen boşanma olgusunun çocuklarından bağımsız olarak gerçekleştiği ve bu sonucun çocuklarla herhangi bir ilişkisi olmadığını hissettirmektir.
Benlik Saygısı ve Boşanma Sonrası Adaptasyon
Çocukların benlik saygısındaki düzey, yüksek seviyede ise karşılaşılan zorluklar ve stresli yaşam deneyimlerinde ‘’Boşanma sonrası adaptasyon’’da çocukta olumlu tepkiler uyandırılması ve başkalarından destek arama mekanizmasında daha iyi olduğu, düşük seviyede olan benlik düzeyindeki kişilere göre daha iyi olduğu bulunmuştur (Hetherington 1991). Bu araştırmaya göre yüksek özsaygı kişide bir destekleyici faktördür çünkü yüksek özsaygısı yüksek çocukların, ebeveynlerinin stresli boşanması ile başa çıkma becerilerinin daha iyi olduğu görülmüştür.
Boşanma Hakkında Bilgilendirme ve Algılanan Kontrol
Literatürdeki diğer bir bulgu ise; çocuklar boşanma ve yaşamları üzerindeki etkileri hakkında yeteri kadar bilgilendirilmemiş olmalarıdır. (Dunn ve arkadaşları 2001). Bu bilgi eksikliği, çocukların yaşamları üzerinde algılanan kontrollerini olumsuz yönde etkilemektedir. (Kelly and Emery 2003) Çünkü algılanan kontrol yüksek mutluluk-iyi oluş ile ilişkilidir.
(Benight and Bandura 2004) Algılanan kontrol seviyesi, destekleyici bir faktör olabilir. Aynı zamanda, algılanan kontrolün boşanmanın travmatik etkisi ile çocukların uyumu arasındaki bağlantıyı modüle ettiği, boşanmanın yaşamları üzerinde daha fazla kontrol algıladıkları takdirde boşanma sonrası adaptasyon ile daha zayıf bir ilişki gösterdiğini gösteren koruyucu bir faktör olabildiği saptanmıştır.
